Ülkemizde acil tıp ana dalı,  30 Nisan 1993 tarih ve 21567 sayılı Resmi Gazete‘de 93/4270 karar sayısı ile tanımlanmış ve 1994 yılında Dokuz Eylül Üniversitesi ve Fırat Üniversitesi’nde Acil Tıp Anabilim Dalları kurulmuştur.

International Federation for Emergeny Medicine tanımına göre; Acil Tıp, tüm yaş gruplarındaki hastaları etkileyen ayrıştırılmamış tüm fiziksel ve ruhsal bozuklukların oluşturduğu hastalık ya da yaralanmaların akut ve ivedi şekillerinin önlenmesi, tanısı, tedavisi ve yönetimi için gereken bilgi ve beceriler bütününü kapsayan tıp pratiğidir. Bunun yanında hastane-öncesi ve hastane-içi acil tıp sistemlerinin anlaşılması ve geliştirilmesi için gerekli becerileri de içerir.

Acil Tıp anadalı, dahili tıbbi ve cerrahi durumların akut bakımı ile ilgilenir. Acil Tıp hekimleri çok yüksek sayıda hasta muayenesi yapar, hastalıkları yönetir ve acil servislerden taburculuklarını organize eder (bu taburculuk, hastaneye yatırılma, başka bir merkeze sevk etme ya da tedavi sonrası evine taburcu etme şeklinde 3 ana şekilde uygulanır). Acil Tıp hekiminin son derece geniş bir tababet bilgisiyle beraber cerrahi girişimler, travma resüsitasyonu, ileri kardiyak yaşam desteği ve ileri havayolu yönetimi gibi ileri girişimsel işlem becerisine sahip olması gereklidir. Birçok farklı ihtisas alanının bilgi ve becerilerine sahip olmakla yükümlüdürler. Bunlara örnek olarak, hastaların resüsite edilmesi (Kritik Bakım), havayolu yönetimi (Anestezi), kompleks laserasyon tamiri (Plastik Cerrahi), kırıkların ve çıkıkların redükte edilmesi (Ortopedi), kalp krizi, kalp yetmezliği, ritim bozukluklarının yönetimi (Kardiyoloji), felç yönetimi (Nöroloji), vajinal kanamalı gebe hastaya yaklaşım (Kadın-Doğum), burun kanamaları (Kulak-Burun-Boğaz), göğüs tüpü takılması (Göğüs Cerrahisi), hastabaşı ultrasonografi kullanımı, direk grafi ile bilgisayarlı tomografi yorumlanması (Radyoloji) gösterilebilir.